Czym jest kodeks sieciowy?
Definicja
Kodeks sieciowy to zbiór zasad stosowanych przez operatora systemu przesyłowego (OSP) określających warunki pracy sieci elektrycznej. W niektórych krajach, w tym w Polsce, zasady dla sieci przesyłowej są ustalane przez operatora systemu przesyłowego (OSP) w dokumencie Instrukcja Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej, a operatorzy systemów dystrybucyjnych (OSD) ustalają zasady dla sieci elektrycznej na poziomie niskiego napięcia lub dystrybucji oddzielnie w Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej.
Zostań częścią Wirtualnej Elektrowni
Jaka jest rola Kodeksu Sieci Elektroenergetycznych?
Kodeks sieciowy reguluje ogólne warunki dotyczące sposobu przyłączania instalacji do sieci przesyłowej i dystrybucyjnej. Kodeks ten reguluje także kwestie użytkowania sieci, usług systemowych, rozbudowy sieci i ogólnej eksploatacji sieci.
Zasady kodeksu sieciowego dotyczą wszystkich instalacji, które są podłączone do sieci, od dużej elektrowni produkującej kilkaset megawatów do elektrowni słonecznej produkującej zaledwie 500 kW, a także instalacji prosumenckich o mocy 4 kW.
Dlaczego kodeksy sieciowe są niezbędne?
Ponieważ kodeksy sieciowe określają standardowe ramy dla wszystkich urządzeń, które chcą się przyłączyć do sieci, zapewniają równe szanse wszystkim uczestnikom. W ten sposób gwarantowany jest (a przynajmniej powinien być) pewien poziom sprawiedliwości, kiedy OSD lub OSP decydują, jakie instalacje mogą zostać przyłączone do sieci. W związku z tym wiele krajowych kodeksów sieciowych stanowi, że nowe instalacje muszą uzyskać dostęp do sieci, jeśli spełnione są warunki określone w kodeksie sieciowym.
Poza sprawiedliwością istotną rolę odgrywa też efektywność: Gdyby nie istniał zbiór zasad dotyczących przyłączania do sieci, każde nowe przyłączenie do sieci energetycznej byłoby przedmiotem dwustronnych negocjacji między OSP/OSD a wnioskodawcą.
Z punktu widzenia operatora sieci elektroenergetycznej istnienie kodeksów sieciowych jest konieczne, aby zapewnić jej niezawodne działanie. Zwłaszcza w kontekście szybkiego rozwoju energii odnawialnej w wielu krajach trudno byłoby poradzić sobie z dużą liczbą nowych instalacji przyłączanych do sieci bez zbioru zasad obowiązujących wszystkich wnioskodawców. Międzynarodowa Agencja Energii Odnawialnej (IRENA) przedstawiła analizę współzależności między rozwojem energii odnawialnej a rozwojem kodeksów sieci.
Co zawiera kodeks sieciowy?
Kodeksy sieci różnią się w zależności od kraju i operatora sieci, ale ogólnie rzecz biorąc, większość kodeksów sieci zawiera przepisy dotyczące następujących zagadnień:
- Wymagania dotyczące jakości napięcia oraz dostarczania mocy czynnej i biernej
- Zachowanie się systemu w przypadku awarii w sieci energetycznej, także w odniesieniu do pracy wyspowej i możliwości rozruchu w trybie black start
- Ochrona sieci elektroenergetycznej w przypadku usterek technicznych podłączonego generatora
- Wymagania techniczne ze strony wytwórcy pozwalające operatorowi sieci na zdalne sterowanie (i nierynkowe ograniczanie generacji) wytwarzaniem energii w przypadku turbulencji w sieci elektroenergetycznej
- Warunki świadczenia usług systemowych (regulacji częstotliwości i mocy) przez przyłączonego wytwórcę energii elektrycznej.
- Zadania operatora sieci w odniesieniu do zdolności przesyłowej sieci i architektury sieci
- Kwestie operacyjne związane z codzienną pracą, np. wyznaczanie prognozowanej produkcji energii, pomiary i rozliczenia za wytworzoną energię, planowanie prac konserwacyjnych i wynikających z nich przestojów itp.
